Jak wygląda i ile trwa terapia poznawczo-behawioralna zaburzeń odżywiania?
Odpowiedź jest ściśle zależna od diagnozy, a także od poziomu zaawansowania zaburzenia, z którym Pacjent zgłasza się na psychoterapię. Udzielana pomoc najczęściej wymaga zaangażowania specjalistów z różnych dziedzin. Oprócz psychoterapii, osoby zmagające się z zaburzeniami odżywiania potrzebują często także pomocy psychiatrycznej, medycznej, czy dietetycznej. Nierzadko niezbędna jest hospitalizacja (ze względu na bezpośrednie zagrożenie życia i zdrowia).
W terapii zaburzeń odżywiania zadaniem psychoterapeuty jest pomoc Pacjentowi w zmianie dysfunkcyjnych przekonań na temat własnego ciała oraz uzyskaniu racjonalnego sposobu myślenia na temat ciała i czynności jedzenia.
Działania terapeutyczne bywają niestety często utrudnione przez obniżony poziom motywacji Pacjenta do zmiany. Bywa bowiem tak, że Pacjenta “zmusza się” do podjęcia leczenia, ze względu na bezpośrednie zagrożenie zdrowia lub życia (gdy podlega hospitalizacji lub zostaje celowo umieszczony w specjalistycznej klinice leczenia zaburzeń odżywiania przez swoich najbliższych).
Pierwszym i zarazem najważniejszym etapem terapii staje się wówczas zrozumienie i zaakceptowanie diagnozy, niezbędne do podjęcia rzetelnej pracy terapeutycznej.
Co jeśli Pacjent nie chce współpracować?
W zaakceptowaniu diagnozy i zrozumieniu zaburzenia pomocna okazuje się terapia grupowa, którą często oferują prywatne ośrodki leczenia. Wysłuchanie historii innych ludzi, borykających się z podobnymi problemami pomaga dopuścić myśl o tym, że sami również mamy problem. Obecność innych Pacjentów w procesie leczenia pozwala na szybsze przepracowanie zniekształceń w myśleniu oraz jest źródłem cennych pozytywnych interakcji społecznych.
Jeżeli podejrzewasz u siebie lub u kogoś z Twoich bliskich zaburzenia odżywiania – zgłoś się po pomoc do specjalisty.