Skip to content Skip to footer

Terapia poznawczo-behawioralna wywodzi się z dwóch nurtów psychologicznych: 

BEHAWIORYZMU – nauki o zachowaniu ludzi oraz zwierząt i nauk o procesach POZNAWCZYCH (umysłowych)

Behawioryzm, jako kierunek psychologiczny, zakłada, że nasze zaburzenia wynikają z wyuczonych negatywnych reakcji na określone bodźce. Zaburzone zachowanie to nic innego, jak utrwalona w ciągu naszego życia negatywna reakcja na daną sytuację. Jeżeli się czegoś boimy (np. w przebiegu zaburzeń lękowych) – to znaczy, że w toku naszego życia nauczyliśmy się tego bać i reakcja lękowa utrwaliła się jako trwały wzorzec naszego postępowania.

Jak to założenie wykorzystywane jest w terapii?

To proste: jeżeli każde zachowanie, także neurotyczne, jest wyuczone – można zatem skutecznie je zmodyfikować lub całkowicie się go pozbyć, ucząc się nowych, zdrowych reakcji! W większości przypadków, do problemów natury psychicznej dochodzi wówczas, gdy w wyniku wczesnodziecięcych doświadczeń, człowiek doświadczył (lub doświadczał długotrwale) negatywnych uczuć i emocji, które wpłynęły na ukształtowanie nieadaptacyjnych przekonań na temat siebie, świata i innych ludzi. Przykładem może być dorosły mężczyzna, który wychował się w rodzinie, w której był ofiarą przemocy psychicznej i fizycznej ze strony swojego ojca. Doświadczając wielokrotnie uczuć przykrości, poczucia krzywdy i smutku – wykształca w sobie przekonanie o sobie: „jestem słaby i bezradny”, o świecie: „świat jest zły i zagrażający” o innych: „nikomu nie mogę zaufać, bo mnie skrzywdzi” i zgodnie z tymi przekonaniami żyje jako dziecko, nastolatek, aż do dorosłości. Zadaniem terapeuty, jest rozpoznanie owych przekonań, dotarcie do ich źródła oraz pomoc w zbudowaniu nowych, zdrowych i adaptacyjnych schematów.

Skuteczność

Psychoterapia poznawczo-behawioralna jest jednym z najlepiej zbadanych i najskuteczniejszych podejść terapeutycznych w historii psychoterapii. Największą skuteczność, w porównaniu z innymi nurtami terapeutycznymi, udowodniono w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, lęku napadowego, fobii, zaburzeń odżywiania, PTSD oraz zaburzeń osobowości.

Przebieg i czas trwania

Sesje terapeutyczne (trwające 60 lub 50 min) odbywają się zazwyczaj w odstępach jedno- lub dwutygodniowych. Średni czas trwania terapii poznawczo-behawioralnej szacuje się na około sześć miesięcy. Temat każdej sesji zazwyczaj dostosowywany jest elastycznie do aktualnej sytuacji, nastroju i potrzeb klienta (oczywiście w ramach określonego wcześniej celu terapeutycznego).

Terapia poznawczo-behawioralna to nie tylko sesje terapeutyczne w gabinecie, ale i praca własna klienta pomiędzy sesjami w ramach tak zwanych „zadań domowych”. Ta metoda zdecydowanie przyspiesza osiąganie pożądanych efektów terapeutycznych i umożliwia klientowi przećwiczenie oczekiwanych zachowań i umiejętności w codziennym życiu.

JEŻELI:

– potrzebujesz pomocy, by odzyskać równowagę i uporać się z kryzysem,
– tracisz kontrolę w sytuacjach stresowych,
– nie radzisz sobie z własnymi emocjami,
– cierpisz na nerwicę, depresję lub zaburzenia lękowe,
– brakuje Ci wiary we własne możliwości,
– masz tendencje do pesymistycznego myślenia,
– cierpisz z powodu nieudanych związków,
– masz problem natury seksuologicznej,
– odczuwasz trudności w relacjach z innymi ludźmi…